Wat doe jij in het dagelijks leven? Een veel gestelde vraag, die ik ook graag aan anderen stel. Deze interesse zal mede voortkomen uit het vakgebied waarin ik werk.Het is ook een vraag die ik zelf vaak krijg, dan denk ik altijd weer, hoe leg ik in het kort uit wat ik doe? Of een andere situatie en ook wat lastiger, in een netwerkbijeenkomst in 1 minuut uitleggen wat ik doe. Nou, re-integratie, outplacement en interimmanager. Deze container begrippen zeggen bijna niemand iets!
Hoe leg je uit aan iemand die zelf nooit ziek is geweest, geen langdurig zieke collega of medewerker heeft gehad wat re-integratie is, zonder gelijk iemand af te schrikken met termen als, loondoorbetalingsverplichting, wet verbetering poortwachter, werkervaringsplaats of het “W” woord, WIA/WGA. Best lastig…
Nee, re-integratie is geen “sexy” onderwerp waarbij ik gelijk alle toehoorders aan mijn, spreekwoordelijke, lippen heb hangen.
Toch zijn er veel mensen die met re-integratie in aanraking komen en neem van mij aan, dat zijn niet de fijnste momenten in iemands leven. Hoe kom je weer dusdanig in je kracht dat je niet afhankelijk wordt van het UWV? Hoe kan je zo omgaan met je ziekte, beperking of handicap dat je weer verder kunt met je leven? De eerste twee jaren van het re-integratieproces hangt aan elkaar van wet- en regelgeving en onzekerheid. Als dan, na een jaar ziek te zijn geweest, je werkgever aangeeft dat je ook buiten de organisatie moet gaan oriënteren naar passend werk, dan krijg je het gevoel dat je in een slechte film terecht bent gekomen. Dan is het fijn dat iemand naast je gaat staan, weet hoe de arbeidsmarkt en de wet- en regelgeving in elkaar steekt en je daarbij helpt en naar je luistert. Niet met je mee huilt maar wel medeleven toont en de juiste stappen weet te zetten naar een nieuwe toekomst.
Op mijn site www.gvmwerkt.nl staat omschreven hoe wij een re-integratietraject vorm geven. Sexy is het onderwerp zeker niet maar wel boeiend om met mensen deze processen te doorlopen. Het kan namelijk ook een kans zijn!