Vandaag zat ik in een blad te lezen en kwam deze titel van een boek tegen; Zou jij jezelf aannemen?
In de praktijk benoemen we waar we goed in zijn qua vaardigheden en qua competenties maar eerlijk is eerlijk, de vraag of iemand zichzelf zou aannemen heb ik nog nooit aan iemand gesteld. Wel heel leuk om er over na te denken. Wat maakt dat jij jezelf wel of niet zou aannemen?
Ben je een type wat bruist van de energie en positiviteit uitstraalt? Of ben je een energie zuiger, een slachtoffer die veel klaagt?
Solliciteren is meer dan het zoeken naar vacatures, cv opstellen en een sollicitatie brief schrijven.
Wie ben je eigenlijk echt?
Als je een langere periode bij een werkgever hebt gewerkt, ga je mee in de visie en strategie van dat bedrijf. Is dat nog wel jouw visie? Ik kom vaak tegen dat mensen na een lange periode in dienst te zijn geweest bij een werkgever, zichzelf een beetje kwijt zijn geraakt. De vraag, wat zou je willen en wat zou je kunnen zijn dan ook hele lastige vragen.
Daar begint het solliciteren, wie ben je eigenlijk? Wat zijn je drijfveren? Wat vind je wel / niet leuk aan je werk? Waar ben je goed in en waar blijkt dat uit?
Mocht je in een situatie komen dat je gaat solliciteren naar een andere baan, begin dan bij het begin. Maak kennis jezelf!
Wat is jouw onderscheidend vermogen? Is dat voldoende om jezelf aan te nemen?
